تره‌بار یا صیفی‌جات، نام عمومی برخی محصولات گیاهی خوراکی و اغلب پختنی است. تره‌بار انواع سبزی‌های خوردنی و میوه‌است. بیشتر در گفتار روزمره آن را سبزیجات نیز می‌نامند، گرچه رنگ بسیاری از تره‌بار، مانند هویج، سبز نیست. سیب زمینی، گوجه فرنگی، کدو، بادمجان و هویج از رایج‌ترین انواع تره‌بار است. تره‌بار اگر محصول مهندسی کشاورزی و نتیجه انتخاب مصنوعی باشد گاه به عنوان تره‌بار پرورشی، تره‌بار گلخانه‌ای و تره‌بار کشاورزی نامیده می‌شود. تره‌باری که چنین نباشد، در سال‌های اخیر، به تره‌بار رسمی معروف است.                                                                                                                                                                                                           

به گیاهانی خوراکی سبز رنگ که در تهیه خوراک‏ها، دسرها و سایر خوردنی‌ها به کار می‌رود، اصطلاحاً سبزی می‌گویند. از سبزی‌ها در پخت برخی غذاها مثل: قرمه سبزی، انواع کوفته، انواع کوکو و انواع آش و هم چنین تهیه انواع ترشی استفاده می‌شود. علاوه بر این، در ایران و برخی کشورهای آسیای میانه، برخی از این سبزی‌ها را به صورت خام و در قالب دسر همراه غذا میل می‏کنند که به سبزی خوردن شناخته می‌شود.    سبزیهایی که به طور رایج به طور خام یا پخته در خوراک‏ها و خوردنی‌های ایرانی به کار می‌رود:

• اسفناج
• بابونه
• برگ چغندر
• پونه
• پیازچه
• تربچه (ترب)
• ترخون
• تره
• جعفری
• ریحان
• سیر
• شاهی
• شنبلیله
• شوید (شبت)
• گشنیز
• مرزه
• نعناع                                                                                                                                                              * امروزه، دیگر سبزی بابونه برای خوردن کاشته نمی‌شود و فراگیر نیست.

** معمولاً سیر ِتازه در ترکیب سبزی پلو به کار می‌رود.

*** علاوه بر سیر، گیاه موسیر نیز در ترکیب ترشی هفت بیجار به کار برده می‌شود.

**** معمولاً از نعناع خشک [شده] و گاهی به طور دلخواه، همراه نعناع داغ (نعناع تفت داده) استفاده می‌شود.

درخت یا دار یک گیاه بزرگ چوبی دیرپا است.

از بلندای درختان نمی توان تعریف مشخّصی ارائه داد ولی روی‌هم‌رفته درختان در بزرگسالی دست کم 6 متر بلندا دارند[نیازمند منبع]. در ساختار یک درخت معمولاً شاخه‌هایی وجود دارند که به یک تنه? بزرگ پیوند دارند. در سنجش با دیگر گونه‌های گیاهی و جانوری، درختان زندگی دیرپایی دارند. گونه‌هایی از درختان بیش از 100 متر قد می‌کشند و برخی درختان نیز چند هزار سال عمر می‌کنند. درختان از عناصر مهم چشم‌انداز طبیعی، باغ‌سازی و محوطه‌سازی هستند. [1]                                                                                                         درخت سکویا بلندترین درخت موجود بر روی زمین

15 اسفند روز درخت‌کاری است و هر ساله شمار زیادی درخت در آن روز کاشته می‌شود.

به محل کاشته شدن زیادی درخت و درختچه برای نمایش و پژوهش درختستان گویند. اگر محیط مناسب رشد درختان فراهم شود عمر و رشد آنها می‌تواند تا سالیان درازی ادامه یابد.                                                                                                                          سن درختان

هرچه قطر درخت بیشتر و طولش بلندتر باشد سن آن بیشتر است.

با افزایش سن درختان? لایه های جدیدتری در زیر خپوست آن‌ها به وجود می‌آید. رنگ لایه‌ای که در زمستان به وجود می‌آید با لایه‌ای که در تابستان به وجود می آید متفاوت است. این اختلاف رنگ لایه‌ها به ما کمک می‌کند تا سن درخت کپل را تعیین کنیم? هنگامی که درختی را می‌بریم در سطح بریدگی دایره‌هایی را می‌بینیم که در داخل همدیگر قرار دارند. اگر درختی بیست حلقه در مقطع خود داشته باشد، می‌توانیم بگوییم که تقریباً بیست ساله است و درختی که 60 حلقه دارد تقریبا شصت ساله است. این روش ساده ترین روش تعیین سن درختان میباشد? اما در این روش برای شمارش حلقه‌ها باید درخت را قطع کنیم. [2]

روشهای پیشرفته‌تری نیز برای تعیین عمر درختان موجود میباشند که عبارت‌اند از:

تعیین سن به روش کربن 14
تعیین سن به روش پتاسیم- آرگن
تعیین سن به روش روبیدیم استرانسیوم
تعیین سن به روش اورانیم ، سرب و توریم ، سرب
تعیین سن با روش استفاده از ایزوتوپهای 230Th و 231Pa
تعیین سن به روش فلوئور
تعیین سن به روش آمینو اسیدها
روش های نگهداری در این روشها برای تعیین سن درختان دیگر نیازی به قطع آنها نیست.                                                                                                                                                                                                                                       حلقه‌های رشد                                                                                                                                                                                                                                                                 رده‌بندی درختان 

ساده‌ترین رده بندی درختان بصورت خزان‌کننده و همیشه‌سبز می‌باشد. یا بهن برکان (نهان دانگان)و سوزنی برگان (باز دانگان)

عطرها از ترکیب اسانسها، ترکیبات معطر و تثبیت کننده‌ها و حلالها تشکیل می‌شوند تا در خوشبو سازی بدن و یا محیط زندگی از آنها استفاده شود. مواد اولیه معطر سازنده عطر از طریق استخراج از منابع گیاهی، حیوانی و یا از روش‌های تولید مصنوعی مواد شیمیایی تهیه می‌گردند.

از طریق متن هاو حفاری‌های باستان شناسی معلوم شده‌است که عطرها در بعضی از تمدن‌های اولیه انسانی وجود داشته‌اند. عطر سازی مدرن از اواخر قرن نوزدهم میلادی که تولید مصنوعی مواد معطری همچون وانیلین و کومارین بطور تجاری ممکن شد، شروع گردیده‌است.                                                                                                                                                                                  تولید عطر زنبق در مصر باستان                                                                                                                                                                                                                                                       تاریخچه 

هنر عطر سازی در زمان باستان از میان رودان و مصر شروع شده و درایران و روم باستان توسعه پیداکرد. اولین شیمی دان ثبت شده در دنیا زنی بنام تاپوتی می‌باشد، یک عطر ساز که طبق لوحه‌های خط میخی در هزاره دوم قبل از میلاد در میان رودان می زیسته‌است.[1]او گلها، روغنها و اگیر ترکی را با دیگر مواد معطر چندین بار متوالی تقطیر و صاف می کرده تا عطر مورد نظر را تولید نماید.[2]

در سال 2005،[3]باستان شناسان آنچه که تصور می‌شود قدیمی ترین عطر جهان می‌باشد را در پیرگوس، قبرس کشف کردند. این عطرها قدمتی بیش از 4،000 سال دارند. در این مجموعه حداقل 60 دستگاه تقطیر، کاسه برای مخلوط کردن، قیف و بطری عطر در یک کارگاه 43،000 فوت مربعی (4،000 متر مربعی) کشف گردید.[4] در زمان‌های قدیم مردم با استفاده از گیاهان و ادویه جاتی مانند بادام، گشنیز، گل تلفونی (مورد سبز)، رزین رسته مخروطیان، ترنج، و همچنین انواع گل عطر تولید می کرده‌اند.[5]

درقرن نهم میلادی ابویوسف کندی شیمیدان عرب، کتابی درباره عطرها به نام شیمی عطر و تقطیر نوشته‌است. این کتاب شامل بیش از یک صد دستور برای تهیه روغنهای معطر، مرهم‌ها، عرق‌های گیاهی و جایگزینهایی برای داروهای پر هزینه می‌باشد. به علاوه در این کتاب 107 روش و دستور العمل برای عطر سازی و ساخت تجهیزات مربوطه، از جمله انبیق، شرح داده شده‌است.[6]

دانشمند ایرانی ابن سینا فرآیند عصاره گیری از گل با استفاده از روش تقطیر را که امروزه بطور معمول استفاده می‌گردد معرفی کرد. اولین تجربه او با گل رز بوده‌است. از زمان این کشف، عطر از مخلوطی از روغنها، گیاهان و یا گلبرگ‌های خرد شده که یک ترکیب قوی معطر را بوجود می‌آورند به دست می‌آید. از این میان گلاب بلافاصله میان مردم محبوب شد. مواد اولیه و تکنولوژی تقطیر در کشورهای شرقی به طور قابل توجهی صنعت عطر سازی و پیشرفت‌های علمی و بخصوص شیمی را در غرب تحت تاثیر قرار داده‌اند.                                               منابع ترکیبات معطر 

گیاهی 
زمان زیادی است که گیاهان به عنوان منابع اسانس و ترکیبات معطر استفاده می‌شوند. این مواد معطر معمولا به عنوان یک فرآیند ثانویه در گیاهان جهت محافظت آنها در برابر گیاهخواران، امراض و جذب حشرات گرده افشان تولید می‌شود. گیاهان بزرگترین منبع در تامین مواد معطر در صنعت عطر سازی می‌باشند. منابع این ترکیبات از قسمتهای مختلف گیاه می‌تواند باشد. یک گیاه بیش از یک ماده معطر می‌تواند داشته باشد، برای مثال دانه گشنیز نسبت به ساقه و برگ آن بوی کاملا متفاوتی دارد. برگ‌های نارنج، شکوفه‌های آن، و پوست میوه اش به ترتیب منابعی برای پتیتگرین (petitgrain)، اسانس بهار نارنج(neroli)، و روغن نارنج (orange oils) می‌باشند.                                                                                                              قسمت‌های مختلف نارنج

پوست: پوسته‌هایی که بطور معمول استفاده می‌شوند شامل دارچین و درخت گنه گنه عطری می‌باشند. روغن معطر پوسته ریشه گیاه ساسافراس (Sassafras) به منظور استفاده از ماده اصلی آن سافرول (safrole) که برای ساخت مواد معطر مصنوعی دیگر استفاده می‌شود، بطور مستقیم و یا خالص شده استفاده می‌گردد.
گل و شکوفه: بدون شک یکی از بزرگرترین منابع عطر سازی می‌باشد، که شامل گل‌های واریته‌های مختلفی از رز و یاس، گل مریم، نرگس، شمعدانی عطری، اُسمانتوس(osmanthus)، پلومریا، میموسا(mimosa)، پیچ امین الدوله، گل یخ، کاسی(Cassie) از درخت آکاسیا فارنسیانا (Acacia farnesiana) و امبرِت (ambrette)به همراه شکوفه‌های مرکبات و درخت یلانگ-یلانگ (ylang-ylang) می‌شود. غنچه‌های بازنشده میخک صدپر نیز هر چند به عنوان گل در نظر گرفته نمی‌شوند اما استفاده می‌گردند. ارکیده‌ها بطور تجاری در عطرسازی استفاده نمی‌شوند به غیر از وانیل که بعنوان یک ارکیده بعد از گرده افشانی و تشکیل کیسه بذر آن در عطرسازی استفاده می‌شود.
میوه‌ها: میوه‌های تازه‌ای مثل سیب، توت فرنگی و گیلاس بعد از استخراج متاسفانه بوی مورد انتظار را ندارند. اگر این بو‌ها در عطری وجود داشته باشد ناشی از ترکیبات مصنوعی می‌باشد. میوه‌های لیتسه آ(litsea cubeba)، وانیل و ارس (juniper berry)از استثنا‌ها می‌باشند. بیشتر میوه‌هایی که بطور معمول استفاده می‌شوند مانند مرکباتی نظیر پرتقال، نارنج، لیمو ترش و لیمو شیرین، ترکیبات معطرشان از پوست آنها استخراج می‌گردد. اگر چه پوست گریپ فروت هنوز برای مواد معطرش استفاده می‌شود، اما از آنجاییکه مواد طبیعی آن دارای ماده سولفور بوده و بوی بدی ایجاد می‌کنند، بیشتر ترکیبات معطر با بوی گریپ فروت در بازار بطور مصنوعی ساخته می‌شوند.
برگ و جوانه: برگ‌هایی که بطور معمول در صنعت عطر استفاده می‌شوند شامل برگ اسطوخودوس، نعناع هندی (Patchouli)، مریم گلی، بنفشه، رزماری و برگ‌های مرکبات می‌شود. گاهی اوقات برگ‌ها به علت اضافه کردن نُت‌های "سبز" به عطر‌ها ارزش پیدا می‌کنند، برگ‌هایی مانند گوجه فرنگی و کاه از این جمله هستند.
ریشه، ریزوم و پیاز: قسمت‌های زیر زمینی گیاهانی که به طور معمول در صنعت عطر سازی استفاده می‌شوند شامل ریزوم‌های زنبق، ریشه‌های خس خس (vetiver، در هند به آن خوس گفته می‌شود) و ریزوم‌های مختلف از خانواده زنجبیل می‌باشند.
بذر: بذر هویج، لوبیای تونکا (Tonka bean)، گشنیز، زیره، لوبیای کاکائو، جوز هندی، هل سبز و انیسون از منابع معمول در عطر سازی می‌باشند.
چوب درختان: استفاده از روغن و عصاره چوب بعضی از درختان، از آنجاییکه تامین کننده نُت پایه در صنعت عطر سازی می‌باشند، غیر قابل چشم پوشی هستند. درختانی که چوبشان در این صنعت استفاده می‌شوند شامل عود هندی (agarwood)، صندل (sandalwood)، رُزوود(rosewood)، توس یا غان، سرو، اُرِس و کاج می‌باشند.
رزین (صمغ): صمغ‌ها از دیرباز در صنعت عطر و عود سازی با ارزش بوده‌اند. رزینهای معطر و ضدعفونی کننده و عطرهای شامل رزینها در بسیاری از فرهنگ‌ها بعنوان دارو در درمان بیماریهای بیشماری بکار می رفته‌است. صمغ‌هایی که بیشتر در عطر سازی استفاده می‌شوند شامل رزین لابدانوم (Labdanum)،باریجه، بوته کندر، مرّ، بلسان پرویی (Peru Balsam)، صمغ بنزوئین (Benzoin resin)، بلسان (درخت گل حنا) می‌باشند. صمغ کاج و نراد منابع ترپن‌ها هستند، ماده‌ای که در تولید مصنوعی بسیاری از مواد معطر دیگر بکار می‌روند. کهربا و کوپال که در عطر سازی استفاده می‌شوند فسیل تراوشات صمغ‌های مخروطیان می‌باشند.                                                                                             منابع حیوانی

سیویت افریقایی: همچنین به مشک سیویت معروف است، که از کیسه معطر این جانور به دست می‌آید.
هایر رِیسیوم: به "سنگ افریقایی" معروف است، که از فضولات سنگ شده حیوانی بنام "راک هایراکس" (وبر الصخری به عربی) به دست می‌آید.[17]
مشک آهو: در اصل از کیسه مشک، آهوی آسیایی گرفته می‌شود، امروزه این نوع مشک با نوع مصنوعی آن که به مشک سفید معروف است جایگزین گردیده‌است.
کاستوریوم: از بدن سگ آبی آمریکای شمالی گرفته می‌شود.
عنبر سائل: تکه‌ای از ترکیبات چربی اکسید شده، که از بدن نهنگ عنبر گرفته می‌شود. از آنجاییکه برداشت عنبر سائل از بدن نهنگ عنبر بدون هیچ گونه آسیبی به بدن جانور انجام می‌شود، از معدود عوامل معطر حیوانی است که درباره آن بحث‌های جانبی کمی وجود دارد.
شانه عسل: که از کندوی زنبور عسل بدست می‌آید. موم عسل و خود عسل هردو از طریق حلال‌ها می‌توانند استخراج شوند و ابسولوت (absolute) بوجود آورند. موم عسل در اتانول حل شده و اتانول تبخیر شده تا ابسولوت موم عسل بدست آید.

دیگر منابع طبیعی 
گلسنگ: گلسنگ‌های متعارف مورد استفاده شامل اوکمُس (oakmoss) و تریمُس (treemoss) می‌باشند.
جلبک دریایی: تقطیر شده آنها گاهی بعنوان روغن اسانس در عطر سازی استفاده می‌شود. جلبک‌هایی از نوع Fucus vesiculosus که بطور عامه به آن bladder wrack گفته می‌شود بدین منظور استفاده می‌گردند. اسانس جلبک‌های به علت هزینه‌های زیاد تولید و قدرت بویایی کمترشان بندرت استفاده می‌شوند، در عوض جانشینان مصنوعی آنها بیشتر در بازار کاربرد دارند.                                                    منابع مصنوعی 
خیلی از عطر‌های مدرن شامل مواد معطر مصنوعی می‌باشند. در فرآیندهای مصنوعی رایحه‌هایی بوجود می‌آیند که در طبیعت یافت نمی‌شوند. برای مثال کالون (calone) که یک ترکیب مصنوعی می‌باشد، بوی اُزونی، تازه و براقی دارد و به طور گسترده‌ای در عطر‌های جدید استفاده می‌شود. گاهی مواد مصنوعی جانشین مواد طبیعی ای می‌شوند که به سختی از طبیعت بدست می‌آیند. بطور مثال کومارین و لینالول دو ماده طبیعی هستند که بسیار ارزانتر از سنتز ترپن نیز بدست می‌آیند. بوی ارکیده (اسید سالیسیلیک) معمولا بطور مستقیم از خود گیاه گرفته نمی‌شود بلکه بطور مصنوعی طوری ساخته می‌شود تا مطابق بوی ارکیده‌های مختلف باشد.

یکی از گروه‌هایی که بطور گسترده‌ای از روش‌های مصنوعی ساخته می‌شود مشک سفید می‌باشد. این مواد در همه اشکال عطر‌های تجاری بعموان پس زمینه خنثی در نت میانی بکار می‌رود. این مشک‌ها به مقدار زیادی در پودرهای رختشویی اظافه می‌گردند تا یک بوی تمیزی را تا زمان زیادی در لباس‌های شسته شده ایجاد کند.

کولر گازی، کولری است که با تبدیل گاز به مایع و سپس مایع به گاز تولید سرما می‌کند(گرما را می‌گیرد). کولر گازی را ویلیس کریر در سال 1902 م اختراع کرد.                                                                                                                                                                  انواع کولرهای گازی 

کولرهای گازی معمولاً در چند مدل ساخته می‌شوند:

کولرهای یک تکه یا پنجره‌ای
کولرهای دو تکه (اسپلیت)
کولرهای پرتابل (قابل حمل)
کولرهای ایستاده

کولرهای دوتکه 
کولرهای دوتکه یا اسپلیت‌ها از دو واحد مجزا ساخته می‌شوند، یونیت خارجی شامل کمپرسور و کندانسور است که در خارج از ساختمان نصب می‌گردد و یونیت داخلی که واحد تبخیر (اواپراتور) در آن جای دارد در داخل ساختمان جای می‌گیرد. این کولرها معمولا دارای دستگاه کنترل از راه دور هستند.[1]                                                                                                                                                                چگونگی سرماسازی 

در کولر گازی، همانند یخچال، از تبدیل گاز به مایع بوسیله افزایش فشار و در نتیجه تولید سرما که در اثر تبدیل مایع به گاز ایجاد می‌شود.    مقایسه با کولر آبی 

کولر گازی در صنعت تهویه و تبرید از جایگاه خاصی برخوردار است زیرا به سرعت از گرمای محیط می‌کاهد. برخلاف کولرهای آبی، رطوبت را افزایش نمی‌دهد. ازاین جهت برای محیط‌های شرجی بسیار مناسب است. کولر گازی نام مصطلح فارسی است که به کلیه دستگاههای شامل چرخه سرمایش مبتنی بر تراکم و انبساط گاز گفته می‌شود. نام انگلیسی این گونه تجهیزات Air Conditioner است.

قطعات تشکیل دهنده

یخچال دستگاهی است که از یک وسیله سردکننده به همراه یک عایق حرارتی و سازوکاری برای انتقال گرما از داخل این محفظه به بیرون تشکیل می‌شود. از یخچال برای خنک نگهداشتن مواد غذایی، داروها و دیگر چیزهای فاسدشدنی استفاده می‌شود.                                    تاریخچه                                                                                                                                                                       بشر از دیرباز برای حفظ مواد غذایی از چشمه‌ها، چاه‌ها یا غارهای زیرزمینی استفاده می‌کرد.[1] آب انبار یا یخچالهای قدیمی برای نگهداری آب یخ در تابستانها به کار می‌رفته‌اند.

در قرن 11 میلادی دانشمند ایرانی ابن سینا، مبرد را اختراع کرد که برای چگالش پیوند بخارهای آروماتیک بکار می‌رود.[2][3][نیازمند تایید منبع] اینکار گامی بزرگ در فناوری تقطیر بود و او از آن برای تقطیر بخار استفاده کرد.[4][نیازمند تایید منبع]

نخستین یخچال مصنوعی شناخته‌شده در 1748 میلادی بدست ویلیام کولین در دانشگاه گلاسگو رونمایی شد.[5] اولیور ایوانس، مخترع امریکایی، که به عنوان پدر یخچال شناخته می‌شود، مخترع یخچال بخار فشرده‌است، با این وجود او دستگاهی که بتواند فرآیند مربوطه را طی کند نساخت.[6] در سال 1834 میلادی، ژاکوب پرکینز با تغییر در طرح اولیه? ایوانس توانست اولین جهان را بسازد و.[7] جان گوری، یک دکتر امریکایی اهل فلوریدا، نخستین یخچال مکانیکی را در 1841 میلادی بر پایه? طرح ایوانس ساخت که از آن برای ساختن یخ برای خنک‌نگاه‌داشتن مبتلایان تب زرد استفاده می‌کرد.[8] در 1853 نخستین یخچالی که می‌توانست روزانه یک تن یخ تولید کند توسط یک استاد امریکایی به ثبت رسید.[9]                                                                                                                                                            اجزای یخچال

هر یخچال بصورت پایه دارای: کمپرسور، کندانسور، اواپراتور و گاز و ترموستات است. هریک از اینها جزو لاینفک وسایل سرماساز هستند که در صورت نبود هریک این فرایند امکانپذیر نمی‌باشد.                                                                                                                                                                                                                                                                                  کمپرسور

کمپرسور یخچال خانگی از دو بخش الکتریکی و مکانیکی تشکیل گردیده‌است که هر دو قسمت درون پوسته‌ای فولادی قرار دارند.

قسمت الکتریکی در اغلب یخچالهای خانگی یک الکتروموتور از نوع آسنکرون می‌باشد که وظیفه به حرکت درآوردن قسمت مکانیکی را به عهده دارد.

قسمت مکانیکی در کمپرسورهای یخچال خانگی شامل سیلندریست که پیستون آن توسط هسته? موتور الکتریکی به حرکت در می‌آید. حرکت رفت و برگشتی پیستون باعث ایجاد حالت مکش و دمیدن می‌شود. مقدار مشخصی از روغنی که مخصوص این کار ساخته شده داخل پوسته وجود دارد که وظیفه روانکاری و خنک‌کردن قسمت الکتریکی و مکانیکی را بر عهده دارد.

اواپراتور
کمپرسور وظیفه گردش گاز فریون را درون کانالهای اواپراتور بر عهده دارد. که در نتیجه گردش گاز در کانالها و به خاطر خاصیت گاز فریون باعث خنک شدن اواپراتور و در نتیجه خنک شدن یخچال می‌شود.                                                                                                       کندانسور
وقتی کمپرسور شروع به کار می‌کند بعد از چند دقیقه گرم می‌شود که وظیفه کندانسور خنک کردن گاز خارج شده از کمپرسور می‌باشد. که در نتیجه این کار دمای کمپرسور نیز کاهش می‌یابد(کندانسور نقش رادیاتور اتوموبیل را ایفا می‌کند)                                                       ترموستات
ترموستات نیز کار قطع و وصل شدن جریان برق (متعادل نگه داشتن دمای یخچال) را به کمپرسور انجام می‌دهد. به طوری که وقتی دمای یخچال بالا آمد (داخل یخچال گرم شد) با وصل شدن جریان برق کمپرسور شروع به کار می‌کند و داخل یخچال را خنک می‌کند و وقتی دما پایین آمد (داخل یخچال خنک شد) جریان برق را از کمپرسور قطع می‌کند.                                                                                      گاز مبرد
در یخچال‌های اولیه از گاز آمونیاک (NH4) به عنوان گاز مبرد استفاده می‌شد، اما به علت عوارض ناگوار آن در برخورد با بدن انسان، ترکیب شدن حالت مرطوب آن با مس و آلمینیوم، و نیز خاصیت انفجاری‌اش، رفته‌رفته از گاز فریون به جای آن استفاده گشت. در یخچال‌های رایج امروزی معمولا از فریون 12 با ترکیب CCl2F2 استفاده می‌شود که گازی بی‌بو است و حتی در صورت ترکیب شدن با رطوبت موجب خوردگی فلزات نمی‌شود؛ همچنین فریون قابل اشتعال نیست. از معایب استفاده از فریون در یخچال‌ها می‌توان به حجم زیاد آن‌ها در مقایسه با آمونیاک، و تخریب لایه اوزون و ایجاد اثر گلخانه‌ای اشاره کرد. با توجه به این معایب تلاش‌هایی برای یافتن گازهای جایگزین فریون به عمل آمده که گاز جدیدی به نام 134A حاصل آن است. در کولرهای گازی از فریون 22 استفاده می‌شود که به علت دارا بودن هیدروژن، اثر تخریبی آن در لایه‌ی اوزون به مراتب کمتر از فریون‌های 11 و 12 است.[1]                                                                                                               فریزر

روش کار فریزر همانند یخچال است با این تفاوت که ترموستات آن برای دمای پایین‌تری تنظیم می‌شود. همچنین مناسب است که از گاز مبردی استفاده شود که دمای تبخیر آن پایین‌تر باشد (مانند فریون 12). در فریزرهای پرقدرت از بادبزن برای خنک‌کردن کمپرسور و کندانسور استفاده می‌شود.[10]

به اشیایی که میدان مغناطیسی تولید کنند، آهنرُبا گفته می‌شود. آهنربا جهت جداسازی ضایعات آهنی در صنایع مختلف کاربرد دارد و در انواع مختلف دستی، الکتریکی، دائم و ... وجود دارد. نوعی از آهنرباها در دزدگیر لباس کاربرد دارد و برای جدا کردن تگ‌های لباس‌ها استفاده می‌شود.                                                                                                                                                                             معنای لغوی 

آهنربا از دو بخش آهن و -ربا از فعل ربودن تشکیل شده. کاربرد واژه‌هایی مانند آهنربا و کهربا در فارسی پیشینه طولانی دارد.

برابر اروپایی آن: اولین شرح مغناطش به یونانیان قدیم باز می‌گردد که این اسم را به مغناطیس دادند. این اسم از مگنزیا که نام یک دهکده? یونانی است، مشتق شده‌است. از لحاظ لغوی Magnet به معنی «سنگی از اکسید آهن» است. این سنگ حاوی مگنتیت (Fe3O4) بود و هنگام مالش آن به آهن، آن را آهنربا می‌کرد. نظریه? دیگر این است که این واژه از ریشه? واژه? فارسی «مگ» می‌باشد و این واژه magnet به همراه واژه? magic از ریشه? واژه? پارسی mag می‌باشند، که خود برگرفته از مغان ایران است.[1]                                                                                                                                                                                    اثر خاصیت مغناطیسی                                            تاریخچه 

تلاش جدی برای استفاده از قدرت پنهان مواد مغناطیسی بسیار پس از کشف آن انجام شد. به عنوان مثال در قرن 18ام با ادغام تکه‌های کوچک مواد مغناطیسی تکه? بزرگ‌تری بدست آمد که مشخص شد توانایی بلند کردن قابل توجهی دارد.

پس از اینکه اورستد در سال 1820 کشف کرد که جریان الکتریکی می‌تواند میدان مغناطیسی به وجود آورد، پیشرفت‌های زیادی در این زمینه حاصل شد.

استورگن دانش خودش را با موفقیت برای ساخت اولین آهنربای الکتریکی در سال 1825 بکار برد. با اینکه دانشمندان زیادی (از قبیل گاوس، ماکسول و فارادی) با این پدیده از دیدگاه تئوریک درگیر شدند، اما توصیف درست مواد مغناطیسی به فیزیکدانان قرن بیستم نسبت داده می‌شود.

کیوری و ویس در شفاف‌سازی پدیده? مغناطش دائمی و وابستگی دمایی آن موفق بودند. ویس فرضیه? وجود حوزه‌های مغناطیسی را مطرح کرد تا توضیح دهد که مواد چگونه می‌توانند آهنربا شده یا خاصیت مغناطیسی کل آنها صفر شود.

جزئیات خواص دیواره‌های این حوزه‌های مغناطیسی توسط بلوچ، لاندو و نیل بررسی شد.                                                           آهنربای دائم 

اولین آهنرباهای دائم از صخره‌های طبیعی به نام لودستون بدست آمدند. این سنگها برای اولین بار،2500 سال پیش توسط چینی‌ها و سپس توسط یونانی‌ها مطالعه شدند. یونانی‌ها اولین بار آهنربا را از منطقه? Magnetes بدست آوردند که امروزه آهنرباها به این نام، شناخته میشوند. از آن دوران تا به امروز، خواص مواد مغناطیسی بهینه شده و آهنرباهای دائم امروزی صدها برابر قویتر از آهنرباهای پیشین هستند.

امروزه چهار خانواده? بزرگ از مواد مغناطیسی دائم، بطور تجاری کاربرد دارند. این مواد از فریت‌ها که انرژی پایینی دارند تا آهنرباهای خاکی نادر که انرژی بالایی دارند، متغیرند. دمای کارکرد، محدودیت اندازه و وزن، مسائل زیست محیطی و انرژی مغناطیسی از جمله عواملی است که بر انتخاب یک ماده? مغناطیسی تاثیر میگذارند.                                                                                                                     کاربرد 

مواد مغناطیسی جزء جدانشدنی فناوری مدرن هستند. آهنرباها یکی از اجزای مهم بسیاری از وسایل الکترونیکی و الکترومکانیکی هستند. کاربرد عمده? آهنرباهای دائم در تبدیل انرژی مکانیکی به انرژی الکتریکی و بالعکس است (مانند موتورهای الکتریکی و ژنراتورها) . مغناطیس‌ها همچنین در حافظه‌های مغناطیسی (صفحات هارد دیسک و فلاپی‌دیسک‌ها و کارت‌های پلاستیکی حافظه) کاربرد دارند.

همچنین آهن‌رباها در صنایع مختلف جهت جداسازی ضایعات آهن کاربرد فراوان دارند.

آهنرباها کاربردهای زیادی در اسباب بازی‌ها دارند. میله‌های مغناطیسی M شکل، برای ساخت شکل‌های گوناگون به گوی‌های فلزی متصل شده‌اند

هشت عامل وجود دارد که بهتر است عدم وجود این علائم را در بدن خود چک کنید و در صورت داشتن یکی از آنها برای درمان آن اقدام کنید. این هشت عامل عبارتند از حلقه سیاه زیر چشم، شیارهای بزرگ و ناهنجار روی ناخن، ریزش زیاد مو، جرم خون آلود دهان و دندان، ریزش مژه و ابرو، لکه های سفید روی ناخن، وجود رگهای خونی روی چانه و التهاب پوست و التهاب دهانی.دادنا: بدن در برابر عوامل تهدید کننده سلامتی واکنش هایی نشان می دهد هر چند که همیشه این واکنش ها آشکار نیست و حتی برای نمونه در "حساسیت به گلوتن" موجود در آرد گندم حتی آزمایشهای معمول نیز ممکن است متوجه حساسیت افراد به بیماری نشود، اما با این وجود برخی از نشانه های آشکار وجود دارد که متاسفانه به دلیل عدم آشنایی عمومی و جا افتادن فرهنگ غلط «خودش خوب میشه!» به این عوامل هشدار دهنده توجهی نمی شود.
در وادی امر، توجه به این عوامل می تواند باعث درمان آسان و با هزینه اندک شود اما بی توجهی به آنها مانند بی توجهی به پوسیدگی دندان می ماند که باید هر چه زودتر درمان شود تا منجر به فساد ریشه دندان و عمل "روت کانال" یا اصطلاحاً "عصب کشی" نشود.
به گزارش موسسه بهداشت و سلامت ژاپن، هشت عامل وجود دارد که بهتر است عدم وجود این علائم را در بدن خود چک کنید و در صورت داشتن یکی از آنها برای درمان آن اقدام کنید. این هشت عامل عبارتند از:
1- حلقه سیاه زیر چشم
طبق گفته موسس بهداشت و سلامت ژاپن، حدود 110 عامل تهدید کننده سلامت عمومی بدن می تواند باعث به وجود آمدن کبودی و سیاهی دور چشم بویژه زیر چشمان باشد. به غیر از مهمترین و شایع ترین عامل آن که کمبود خواب و استراحت کافی است، استرس زیاد و افسردگی عوامل مهم ایجاد این کبودی های دور چشم هستند اما دلیل شایع دیگر به خاطر کمبود ماده ای در بدن به نام «فنول_سولفتراسفرایز» است که باعث بوجود آمدن مشکلات حرکتی و عصبی می شود. اگر وجود این حلقه های سیاه زیر چشم با استراحت کافی و وجود فضای عدم استرس از بین نرفت حتماً لازم است با پزشک در این باره مشورت کنید تا بیماری خطرناکی شما را تهدید نکند.
2- شیارهای بزرگ و ناهنجار روی ناخن
اگر روی ناخن های خود شیارهای غیر طبیعی و زمخت مشاهد می کنید می تواند نشانه عفونی شدن بدن شما یا وجود یک مشکل کلیوی در بدن شما باشد. هم چنین کمبود آهن می تواند باعث وجود این شیارها شود و همچنین کسانی که در حال پیشرفته تر شدن بیماری "ورم مفاصل" هستند روی ناخن های خود این شیارها را دارند.
3- ریزش زیاد مو
ریزش تعداد محدودی مو در روز کاملاً طبیعی است اما اگر دچار ریزش شدید مو شده اید ممکن است دچار فقر تغذیه ای شده باشید و کالری کافی به بدن خود نمی رسانید. استرس و هیجان زیاد نیز می تواند باعث ریزش بیش از اندازه مو شود. همچنین اختلال در کارکرد غده تیروئید، بیماری های پوستی، تغییر وزن زیاد و کم خونی از جمله عوامل رایج ریزش زیاد مو هستند. در زنان نیز از هر 10 زن، شش نفرشان به علت یکی از عوامل فوق دچار ریزش بیش از اندازه مو می شوند.
4- جرم خون آلود دهان و دندان
اگر هنگام مسواک زدن و یا کشیدن نخ دندان و یا هنگام غذا خوردن در دهان خود جرم خون آلودی مشاهده کردید و این موضوع دائماً ادامه داشت ممکن است لثه شما بیمار شده باشد. کسانی که دچار سرطان خون می شوند نیز در ابتدا دارای این نشانه های جرم خون آلود دهان و دندان می شوند. اختلال در پلاکت های خونی نیز باعث این پدیده می شود.
5- ریزش مژه و ابرو
ممکن است هنگام شستن صورت یا شانه کردن ابرو و مژه یک یا دو مو از موهای شما کنده شود و بریزد. ریزش آنها به این مقدار طبیعی است اما اگر تعداد زیادی از مژه و ابروهای شما در حال ریزش است ممکن است شما به بیماری «مدا رو سیس» دچار شده باشید که نشانه یک بیماری اختلال غده تیروئید است.
6- لکه های سفید روی ناخن
عمدتاً به خاطر کمبود ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن لکه های سفید روی ناخن بوجود می آیند. همچنین کمبود کلسیم و عنصر "روی" از عوامل بوجود آمدن این لکه هاست. اگر با ناخن خود خوب رفتار می کنید و به آن ضربه نمی زنید و هنگام شستن ظرف و لباس از دستکش استفاده می کنید و باز با این وجود دارای لکه های سفید روی ناخن خود هستید بدانید که بدن شما احتمالاً دچار فقر یکی از مواد معدنی یا ویتامینی است.
7- وجود رگهای خونی روی چانه و التهاب پوست
برخی از افراد روی چانه خود رگهای خونی دارند که نشانه وجود اختلالی در سیستم گوارشی است. وجد التهابات قرمز رنگ پوست نیز نشانه اختلال در سیستم گوارشی است. اگزما و مشکلات روده ای هم عامل بوجود آمده این رگهای خونی روی چانه و التهابات پوستی است. در صورت وجود این رگها بهتر است با پزشک عمومی یا پزشک متخصص گوارش مشاور کنید.
8- التهاب دهانی
حدود دوازده درصد از افراد هر کشوری از التهابات و زخمهای دهانی رنج می برند. زخمهای دهانی می تواند به خاطر وجود استرس باشد اما اگر زخم‌ های دهانی به صورت مداوم و جدی ظاهر می شوند می توانند نشانه ابتلا به سرطان گلو و دهان باشند.

افتالموسکوپ (به انگلیسی: Ophthalmoscopy یا funduscopy یا fundoscopy)‏ ابزاری است که برای معاینه چشم بکار می رود. برای ارزیابی سلامت شبکیه و زجاجیه چشم، افتالموسکوپ ابزاری بسیار مهم محسوب می شود. در معاینه ته چشم با افتالموسکوپ، تورم دیسک اپتیک یا papilledema بویژه در بیماران مبتلا به سردرد، علامتی کلیدی بشمار می آید. این علامت می تواند نشانگر افزایش فشار درون جمجمه (ICP) بدلیل عواملی چون ازدیاد غیر عادی مایع درون مغزی, افزایش خوش خیم فشار درون جمجمه، و یا تومور مغز باشد. معاینات منظم چشم بوسیله افتالموسکوپ در بیماران مبتلا به دیابت (هر 6 ماه تا 1 سال) برای تشخیص زودهنگام رتینوپاتی دیابتی اهمیت خاصی دارد.

در فشار خون بالای شریانی، تغییرات شبکیه چشم در اثرفشار خون بالا می تواند نشانگرتغییرات مشابه در عروق مغزی بوده و در پیش بینی حوادث عروق مغزی (سکته مغزی ) بکار آید.                                                                                                                              تاریخچه 

اگر چه افتالموسکوپ در ابتدا در سال 1847 توسط چارلز ببیج اختراع شد، اهمیت آن تا سال 1851، هنگامی که توسط هرمان فون هلمهولتز دوباره و به طور مستقل اختراع گردید، نا شناخته باقی ماند. در سال 1915، جاش ذیل و جان پالومبو اولین افتالموسکوپ قابل حمل در دست با قابلیت نوردهی مستقیم را اختراع کردند .این ابزار، پیشگام افتالموسکوپ هایی محسوب می‌شود که هم اکنون توسط پزشکان در سراسر جهان استفاده می گردند. شرکت Welch Allyn بر پایه این اختراع بنیان نهاده شد.                                                                                             انواع 

دو نوع عمده افتالموسکوپ وجود دارد :

افتالموسکوپ مستقیم
این ابزار به اندازه یک چراغ قوه کوچک است که با عدسی‌های تعبیه شده در آن تا حدود 15 برابر توان بزرگنمایی دارد. این نوع افتالموسکوپ اغلب در طی یک معاینه فیزیکی معمول استفاده می شود.
افتالموسکوپ غیر مستقیم
این ابزار از دو بخش تشکیل شده است . بخش نخست یک منبع نور متصل به یک پیشانی بند است. بخش دیگر یک عدسی دستی کوچک می‌باشد که در افتالموسکوپی غیر مستقیم مورد نیاز است. افتالموسکوپ غیر مستقیم نمایش وسیع تری از داخل چشم را امکان پذیر می‌کند و بیشتر برای مشاهده محیطی شبکیه استفاده می شود.

نگاه اجمالی
هزاران سال بود که مطالعه ستارگان فقط از راه چشم انجام می‌گرفت. خوشبختانه ، عدسی سازان آلمانی در اوایل قرن هفدهم میلادی (قرن یازدهم شمسی) تلسکوپ را اختراع کردند. آنها دریافتند که با ترکیب دو عدسی می‌توان اجسام دور دست را درشت‌تر نشان داد. گالیله ، دانشمند ایتالیایی ، تلسکوپ را در اخترشناسی بکار برد و توانست چندین کشف مهم انجام دهد. او چهارمین سیاره (مشتری) را کشف کرد و همچنین نشان داد که راه شیری از میلیونها ستاره کم نور تشکیل یافته است.

تلسکوپ گالیله
خیلی‌ها فکر می‌کنند که گالیله تلسکوپ را اختراع کرده است، اما واقعیت این است که یک عینک ساز هلندی اول دوربین را ساخت. در واقع گالیله اولین کسی بود که در ایتالیا ساختن دوربین را یاد گرفت و با آن به آسمان نگاه کرد. برای این کار هم از پادشاه و کلیسا و ... هدیه گرفت و یک مستمری بسیار زیاد سالیانه هم به او اختصاص دادند. باز هم بر خلاف تصور خیلی‌ها ، دوربینی که گالیله با آن کار می‌کرد از دو عدسی محدب (یکی شیئی و یکی چشمی) ساخته نشده بود، بلکه عدسی شیئی (جلویی) محدب بود و عقبی یا شیئی ، مقعر بود که باعث می‌شد تصویر حقیقی تشکیل بشود و جلوتر از جایی که هست دیده شود. دوربینهای کوچک قدیمی که ممکن است شما هم داشته باشید، همین طوری هستند.
مشخصات تلسکوپ
به این تلسکوپهایی که از دو عدسی محدب استفاده می‌کنند "شکستی" یا "انکساری" می‌گویند. یعنی نور را می‌شکنند (در سرعتش تغییر ایجاد می‌کند) و با این کار نور را کانونی می‌کنند. تلسکوپ در واقع وسیله‌ای است که بخاطر جمع آوری نور بیشتر (نسبت به چشم انسان) اهمیت دارد نه به دلیل بزرگنمایی. در واقع چشم انسان کمتر از یک سانتیمتر مربع برای جذب نور (در واقع عصبهای حسی برای احساس نور) دارد. پس اگر قطر شیئی تلسکوپی مثلا 10 سانتیمتر باشد، بیشتر از سی برابر چشم آدم نور جذب می‌کند. این باعث می‌شود که اجرام خیلی کم نورتر هم دیده شوند.

پس هر چه قطر شیئی بزرگتر باشد، تلسکوپ بهتری خواهیم داشت. مشکلی که در این بین وجود دارد این است که شیشه‌هایی را که به عنوان شیئی استفاده می‌شود، نمی‌شود از یک حدی بزرگتر ساخت. خود شیشه ، نور زیادی را جذب می‌کند و تا اندازه‌ای باعث تجزیه نور هم می‌شود. هر چند که با کمک راه حلهایی توانسته‌اند عدسیهای بزرگی را تراش بدهند، اما باز هم این کار محدودیت زیادی دارد. اسحاق نیوتن اولین کسی بود که راه حلی برای این مشکل پیدا کرد.

نیوتن که روی نور آزمایشهای زیادی انجام داده بود، برای جمع آوری نور بیشتر (و در واقع کانونی کردن یک سطح) به جای عدسی از آینه مقعر استفاده کرد. آینه‌های مقعری که سطح آنها اندود شده‌اند. به این ترتیب ، مشکل شکست نور و ابیراهی رفع می‌شد. به کمک همین تکنولوژی است که ما امروزه می‌توانیم تلسکوپهای غول پیکر بسازیم و در اعماق آسمان جستجو کنیم. البته بعدها انواع دیگری از تلسکوپها هم بوجود امدند که اساس کار انها بر روی استفاده از آینه مقعر است و تغییرات دیگری دادند که به این بجث مربوط نمی‌شود.
کاربردهای تلسکوپ
کار اصلی تلسکوپ ، جذب تابشهای رسیده از سیاره‌ها ، ستارگان و کهکشانها است. این تابشها ممکن است به شکل موج نوری ، علامتهای رادیویی و یا اشعه ایکس باشند. برای هر تابش تلسکوپ ویژه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. اخترشناسان ، با استفاده از تلسکوپ می‌توانند بسیار بیشتر از توانایی چشم ، تابشهای اجسام کم نور را آشکار کند.

برای مثال ، بزرگترین تلسکوپ نوری جهان که در روسیه است، آینه‌ای به قطر 6 متر دارد. قدرت دید آن به هنگام مشاهده ستارگان ، یک میلیون برابر قدرت چشم انسان است. همچنین تلسکوپ می‌تواند تابش حاصل از یک جسم را در مدت کمتری جمع کند. هزاران هزار ستاره کم نور را اصلا نمی‌توانیم ببینیم. در حالی که تلسکوپ ، در مدت چند ساعت عکس آنها را به دست می‌آورد.
انواع تلسکوپ
تلسکوپ شکستی
تلسکوپ بازتابی
تلسکوپ رادیویی
تلسکوپ اشعه ایکس