نِژادِ زَرد یکی از دسته‌های بزرگ و عمده انسان‌هاست که خاستگاهشان آسیای شرقی است. نژاد زرد به نژاد آسیایی و مونگولوید (می‌توان در فارسی به مغول‌سان برگردانید) نیز شناخته می‌شود. در ایران عامه این نژاد را چشم‌بادامی می‌خوانند.                                                     ویژگی‌های فیزیکی 

اندام مردمی که از نژاد زردند در کل کوچک‌تر از دیگر نژادهاست. اینان تنی کم‌مو دارند و موهایشان نیز بیشتر لَخت است.[1] ایشان دارای نیروی بدنی کمتری در سنجش با دیگر نژادها هستند ولی چابُکند. شمار زیادی از مردم مغولسان دارای لکه بزرگی بر روی پوست خود هستند که در اصطلاح پزشکی لکه مغولی نامیده می‌شود.[2]                                                                                                                 گستره و پراکندگی 

رنگ آبی نمایانگر پراکندگی طبیعی نژاد زرد پیش از مهاجرت های عصر جدید است.
می‌شود گفت همه آسیای شرقی را نژاد زرد در بر می‌گیرد. با تازش ترکان و مغولان به دیگر سرزمینها پراکندگی آنها به آسیای غربی و اروپا هم کشید. همچنین کوچ مردمانی که امروزه سرخ‌پوست خوانده می‌شوند در هزاران سال پیش به پراکندگی این نژاد در قاره آمریکا یاری رساند. برخی از آنان در سده‌های پیش حتی توانستند خود را به جزیره‌های دور دست دو اقیانوس هند و آرام برسانند. در آفریقا این نژاد تنها با آمیزش با سیاهان ماداگاسکار توانست رخنه کند.